Jaarverslag 1996-1997 : pompen of verzuipen

Geachte lezer,

Donderdag 12 september 1996, het Maastrichts Heren Dispuut Nondejuke begint aan een nieuw jaar. De nobele ridders hebben hier langere op moeten wachten dan was verwacht. De nieuwe Praefectuur werd geinaugureerd in het fort waar wij, al zo lang wij onze legendes verkondigen, heer en meester zijn.

Na enkele weken vond Nondejuke het tijd om wat meer rundervreugd in kroegleven te blazen. De voormalige fietsenmaker Knor begon met enig rekenwerk en technisch tekenwerk, ging vervolgens wat palen en koppelstukken halen en vormde dit geheel samen tot een stellage waar de echte ridder trots op mag zijn. Het doel van dit ridderlijke idee werd inderdaad bereikt. De avond werd een succes, schone jonkvrouwen konden ons bewonderen op het stalen kasteel, de nieuwe schildknapen keken vol bewondering en inferieure kroegvee moest duidelijk zijn meerdere kennen. Kortom een mooie en zeer representatieve avond voor Nondejuke. Om deze indrukwekkende traditie voort te zetten zijn er nieuwe schildknapen nodig. Zoals al vele jaren bij iedereen bekend is vereist dit van alle ridders inzet en gedrevenheid. Zo werden er twee keer met mogelijk potentieel gedronken en gedisputeerd in onze ridderzaal. De interesse in nieuwe schildknapen werd soms wat te groot en het door onder ander ons getekende Herenakkoord werd gebroken, althans zo dacht de Senaat erover. Alle ridders moesten een week lang hun zwaard afdoen. Na enkele maanden toonden 6 schildknapen interesse, deze interesse was wederzijds en zo werden er 6 personen aspirant-aspirant van het M.H.D Nondejuke.

Een van de programmapuntjes was het regelen van een goed en uitbundig feest. Voorheen was dit de befaamde Toga-party die bleek echter niet meer te functioneren binnen het huidige bestaan. Er werd gezocht en er werd gevonden. Het Carnavalsfeest werd het substituut voor de Toga-party. Het fort werd versierd in carnavalssfeer, carnavalsmuziek werd geregeld en ons ridderlijke voorkomen werd verruild voor het toch ook niet onverdienstelijke noormannen uiterlijk. Ook deze avond werden onze stoere kelen weer rijkelijk gevuld met gerstenat en Ketel 1, voor ons schitterende combinatie voor andere iets teveel van het goede. Na afloop is duidelijk geworden dat het Nondejuke-carnavalsfeest een waardige vervanger is voor de Toga-party en zeker voor herhaling vatbaar is in de komende jaren.

Wij, roerstokridders, moesten deze aspirant-aspiranten nog het nodige bijbrengen over het zo mooie en nobele ridderbestaan. Er werd voor deze aspirant-aspiranten een mooi programma gemaakt, zoals dat al jaren lang gebeurd. Zij moeten immers ook alle legendes en gewoontes in de toekomst gaan verkondigen in den landen. Hierbij stuitten echter wij op een probleem, een taalprobleem. De taal Zweeds spraken wij niet geheel foutloos.(Dit is ons enige minpuntje. ) Na wat extra taalopdrachten voor onze Zweedse aanwinsten is dit probleem nu inmiddels verholoen. In april werden wij door Beau Geste uitgenodigd om naar hun lustrumfeest te komen. Met 2 busjes en een Golf vertrokken wij naar Tilburg om de dames te feliciteren en de feestvreugde wat te vergroten in het Tilburgse. De vrolijke edoch stoer Ketelende ridders werden door de Tilburgers niet geheel gewaardeerd, wat zich dan ook uitte in enige middeleeuwse taferelen. Nadat iedereen zich weer had uitgeleefd werd er vertrokken naar het mooie zuiden, echter niet voordat wij een van onze nobelen bij een chirurg aldaar hadden moeten achterlaten. Eind april werd besloten om onze aspiranten voor het leven te verbinden aan het rood en het zwart. Hiervoor werd een mooie lokatie uitgekozen aan de Belgische kust. Wij zouden daar ons tentenkamp opslaan om vervolgens de aspiranten nog de laatste kennis te verschaffen over het zo ridderbestaan. Zo leerden zij onder de bezielende leiding van enkele oud-praefecten het fenomeen kampvuurmaken op Nondejukaanse wijze. De overige ridders hielden zich voornamelijk bezig met het bewonderen vrouwelijk schoon op A5-formaat en overdag met het maken van uitmuntende zandsculptures op het Belgische strand. 's Middags vertrokken wij met onze mobiele forten richting de volgende activiteit. Paardrijden zou voor getrainde ridders zoals wij toch geen probleem mogen zijn. Niets was echter minder waar enkele ridders stuiterden meer in de zandbak rond dan op het paard zelf. 's avonds vond de inauguratie plaats waama wij 6 nieuwe ridders mochten verwelkomen in ons midden.

Dit jaar heeft de lustrum-week van de M.S.V. Tragos ons ook enige mooie en onvergetelijke dagen bezorgd. Het begon allemaal met een uitstapje naar Duindigt waar wij onze paardenkennis konden laten gelden, wij hebben daar ook getracht deze kennis om te zetten in harde munten om zo de feestvreugde tot ongekende hoogte te laten stijgen.

De rundervreugd kwam inderdaad tot grote hoogte in de strandtent waar wij het feest toch weer enig ridderlijk cachet hebben gegeven. De galadag zelf werd opgezet door S5 en collegae geheimagenten. In de bossen net over de landsgrens werd een mooi survivalparcours uitgezet waar wij ons athletische voorkomen weer tot zijn recht lieten komen. Ook de jonkvrouwen die wij hadden meegenomen konden goed met ons meekomen in dit parcours. Na deze zeer geslaagde dag werden de voorbereidingen getroffen voor de avond. De roerstokridders hesen zich in hun harnas en vertrokken vervolgens met een schone dame naar Navagne de schans waar ons een keizerlijke diner stond te wachten. Na wat prietpraat tijdens dit eetfestijn en de nodige drank zetten wij onze tocht voort naar de balzaal waar het 15e gala zou gaan plaatsvinden. Een bekende artiest semen de nobele ridders ook dit feest weer tot een "root succes maken.

Ook op net sportlive vlak heeft Nondejuke dit jaar weer zijn macht en overwinningsdrang getoond. De M.S.R.V. Saurus had een interdisputaire roeiwedstrijd uitgeschreven. Uit ons midden werden 4 ferme ridders geselecteerd die de strijd zouden aangaan met de overige disputer en onbeduidende genootschappen die in Maastricht zeer talrijk zijn. De 4 roeiridders te weten Sonja, Corky, tante Sidonia en Rundertreur stonden onder professionele leiding van De Coach. Conditietraining, streng dieet en teambuilding die door een enkeling te letterlijk werd opgevat was Nondejuke klaar voor de "rote dag. Enkele snoeken, scheldpartijen, reglementaire kennis van Quasimomus en support van de overige Nondejukanen werd de trofee den toch binnengehaald. Voor eenieder weer een mooie gelegenheid om de dorstige bekjes weer te vullen met enig gerstenat.

De wat mindere en tevens toch glorieuze momenten van dit jaar zijn dat enkele roerstokridders ons dit als actief ridder ons hebben verlaten. A1 zijn zij zeker niet onopgemerkt weggegaan. De bovengenoemde ridders zijn Minie, Frau Maayer, Gelbe Unterhosen, Nemo, Stander, Overboord en Herrvormer en aan hun de taak om onze normen en waarden in den landen te doen gelden en ons te steunen in de toekomst.

Tijdens de laatste A.L.V.N. is besloten dat de hamer zal worden overgegeven aan Corky die semen met toekomstige fiscus Faag Hyer en toekomstige lictores Van Loen de club zal gaan leiden en zal waken over het continueren van onze ridderlijke levenswijze. Wat mij betreft een zeer goede keuze en wens deze ridders den ook veel succes en rundervreugd toe.

Ik hoop U door middel van dit schrijven enig inzicht te hebben verschaft over het afgelopen jaar. Ik dank mijn lictores J.J. Remy (alias R.J.E. van Dun) en fiscus Knor (alias A. C. Hulleman) en mij n mede-Nondejukanen voor de goede samenwerking in het afgelopen jaar. Dat het rood en zwart tot in de eeuwen der dagen floreren en heersen in den lander.

NORMAAL IS NIET LEUK, MAAR BELGIE WEL!!!

Met vriendelijke en Ketelende groet teken ik,

Tante Sidonia, Praefect M.H.D. Nondejuke 1996-1997