|
|
|
| Deze straat kreeg haar naam aldus, Ter ere van de heiligen Petrus,
martelaar ( 7 April 1252), werd er in 1253 of 1254 door de Predikheren in hun kerk een
feest gegeven. Er was een grote toeloop van het volk. Dit trok door de straat, die tot dan
toe de straat naar de Hochter poort heette. In die straat zaten enige vrouwen voor de deur
van hun huizen te spinnen. Zij zeiden tegen de omstanders, Kijk nu eens wat die
preekheren weer hebben uitgevonden om zich te verrijken. Om weelderige kloosters te kunnen
bouwen en veel geld bijeen te schrapen hebben zij een nieuwe heilige, een martelaar,
uitgevonden. |
|
| Terwijl zij op deze wijze spotten, werd plotseling de hele draad met bloed
gekleurd en raakten haar spinnende vingers er geheel mee besmeurd. Toen zij dit zagen
veegde zij zich gauw de vingers af, denkende dat het bloed uit een klein wondje liep. Maar
toen zij zagen dat er geen schrammetje aan de vingerhuid te bespeuren was en de draad met
bloed was geverfd, werden zij toch bang en riepen, 0 God, wij hebben het bloed van een
martelaar bespot! |
|
| In hun angst holden zij tussen de menigte door naar de prior. Daar
vertelden zij het gebeurde en toonden de bebloede draad. De prior verwerkte dit
wonderlijke voorval meteen in zijn feestpreek. Maar een schoolmeester, die stond tussen de
menigte, luisterend naar de woorden van vermaning en verheerlijking van Gods werken, kon
zijn mond niet bedwingen. Nu zie eens aan, fluisterde hij spottend tegen zijn kennissen,
hoe die sluwe paters die onnozele gelovigen bedriegen. Zij zijn met enige vrouwen, die zij
heel goed kennen, overeengekomen een draad in bloed te dopen en dan dat grapje voor een
mirakel uit te geven. |
|
| Nauwelijks had hij dit gezegd of een kwaadaardige koorts overviel hem. Hij
moest door zijn vrienden naar huis worden gedragen. Daar bestelde hij de prior, bekende
zijn schuld en verzocht hem, ter ere van de heilige, die hij had bespot en tot penitentie
voor zijn onwaardig gepraat, voor de hele stad bekend te maken, wat er was gebeurd. En
wonder of niet, zodra had hij deze wens had uitgesproken genas hij volkomen. |
