Montfort ligt ordeloos


Onze Lieve Heer was met Zijn schepping gereed. Hij had Limburg niet vergeten en ook de Maas ruiste al door heel de lengte van die streek. Het was er nog eenzaam en nu moesten er mensen en woningen komen, grote hofsteden en kleine hutten voor de minderen man.

Onze Lieve Heer zond de Aartsengel Gabriël met een zak hofsteden, en huisjes er op uit, om ze in Limburg te zaaien.

Maar Belzebub, de duivel, die bang was dat het te mooi werd, vloog ongezien mee en sneed, juist toen Gabriël boven de plaats was, waar Montfort nu staat, met een scherp mes een opening in de zak. Een veertigtal huizen vielen nu dwarrelend door elkaar naar beneden. Gabriël merkte het tot zijn schrik en hield dadelijk een hand voor de opening. Het was intussen al gebeurd. De hofsteden en huizen lagen er in wanorde door elkaar. Dat werd Montfort.