STICHTING wereldmuziek IN LIMBURG PRESENTEERT
Zaterdag 5 juni:
- Les Tambours de Ganta (Burkina Faso)
- Massa Konaté & l'ensemble Eniko (Burkina Faso)
- Jackson Ingosy (Kenia)
Theater Landgraaf
Kerkberg 4, Landgraaf
Het grote Festival Mundial, dat jaarlijks plaatsvindt in het Leypark in Tilburg,
trekt dit jaar naar verwachting zo'n 280.000 bezoekers.
In de aanloop naar het grote festivalweekend op 19 en 20 juni, toert Festival
Mundial met een fantastische artiestenkaravaan, onder de noemer "Kracht van
Cultuur", door het land om de festivalweken (van 9 t/m 20 juni) te openen.
Buiten Tilburg worden Turnhout, Nijmegen, Amsterdam en Landgraaf bezocht.
Stichting Wereldmuziek in Limburg is bijzonder trots, dat het door festival
Mundial benaderd is om in dit kader samen te werken.
Op zaterdag 5 juni staan muzikale giganten uit Burkina Faso en Kenia in
Theater Landgraaf in de spotlights.
Les Tambours de Ganta en Massa Konaté & l'ensemble Eniko uit Burkina Faso en de Keniaan Jackson Ingosy, allen voor het eerst in Nederland, zullen Limburg alvast op de juiste temperatuur brengen.
Dit unieke samenwerkingsproject met Festival Mundial uit Tilburg belooft een gigantisch muziek- en dansspektakel te worden, dat je niet mag missen.
Meer informatie over Festival Mundial op http://www.xs4all.nl/~mundial
En verder..?
Speciale gast vanavond is Adri Kemps van Amnesty International. Verder
kunt U de hele avond het werk bewonderen en/of kopen van batikkunstenaars en bronsgieters uit Burkina Faso, die er hun werk tentoonstellen.
En natuurlijk heel veel swingen tijdens de African dance-night na afloop.
Het programma :
18.00 19.30 uur Roots eetcafé met een 'special concert' van
Jackson Ingosy uit Kenia
20.00 23.00 uur En concert:
Les Tambours de Ganta
Massa Konaté & l'ensemble Eniko
23.00 - 1.00 uur Ambiance Africaine met d.j. Rik
Les Tambours de Ganta
De drummers van Ganta zijn afkomstig uit het noorden
van Burkina Faso in de Sahel-Zone. 'Les tambours de Ganta' bestaat uit 10 muzikanten. De oudste is 63 jaar
de jongste 22. De groep speelt echte traditionele percussie. Ze bespelen grote trommels die over hun
schouders hangen en dansen er gelijktijdig bij.
De leider van de groep, de Gangana, hanteert een
andere trommel dan de andere 9, de Gangari. De
groep is een graag geziene gast op het belangrijke en zeer prominente festival 'La semaine Nationale de la
culture' in Bobo-Diolasso dat om de 2 jaar plaatsvindt.
Les Tambours de Ganta: een gigantisch percussie en
dansspektakel dat je niet meer zo snel in Theater Landgraaf zal meemaken!
Zorg dat je er bij bent.
Massa Konaté & l'ensemble Eniko
Massa Konaté & l'ensemble Eniko zijn
ontegenzeggelijk één van de mooiste ontdekkingen van het zeer prominente
festival' La semaine de la culture' in Bobo-Diolasso. In 1997 wonnen zij de
'Grand Prix Nationeaux' van Burkina Faso. Vanwege de kwaliteit en puurheid
van hun muziek, verankerd in een eeuwenoude traditie van jagers, is deze
groep uitgenodigd naar Europa. In 1998 hebben ze o.a. meegedaan aan de
opening van het WK in Frankrijk met aansluitend een tournee van 3 maanden
door Europa.
L'ensemble Eniko bestaat uit 8 muzikanten. De leden van de groep worden
'Donsongonin' genoemd; jagers die de kunst van de jacht en muziek bij hun
grote meesters geleerd hebben. Massa Konaté de leider van de groep met zijn
imponerende en intrigerende stem, behoort tot de grootmeesters en mag als
één van de weinigen de tradities van deze muziek doorgeven.
Massa Konaté & l'ensemble Eniko: één van de mooiste ontdekkingen uit
Burkina Faso, een innemend en intrigerend concert dat je lang zal heugen;
nog nooit, en misschien ook nooit meer, in Landgraaf vertoond.
Massa Konaté: Solo-goni en zang
Baba Traoré: Goni
Nouma Diakaté: Goni
Fousséni Traoré: Negué
Doti Traoré: Negué
Siaka Traoré: Tamani (talking drum)
Sohi Traoré: Tamani (talking drum)
Amadou Traoré: Balafoon
Roots eetcafé + 'special concert' Jackson Ingosy (Kenia)
De Stichting Wereldmuziek in Limburg is erin geslaagd twee Afrikaanse bands voor een optreden in Theater Landgraaf te strikken. Twee bands die zonder het jaarlijkse Festival Mundial in Tilburg, "hét cultuurfeest met muziek en informatie van wereldformaat" nooit in Landgraaf zouden zijn gekomen.
De eerste band, Les Tambours de Ganta, is een traditionele percussieband.
Tien mannen sterk en afkomstig uit het Noorden van Burkino Fasso dat in de
Sahel~zone ligt. Het zijn eigenlijk agrariërs die echter ook fantastisch op
hun trommels kunnen slaan.
Het concert begint niet op het podium, maar de "gangana", de chef-tamboer
duikt achter in de zaal op en trommelt zich een weg naar voren.
Het publiek gaat opzij staan om deze "gangana" toegang tot het podium te
verlenen. Naar later blijkt was hij 63 jaar oud. Het was hem niet aan te
zien.
Nadat de chef~tamboer een tijdje solo getrommeld heeft op het podium, volgen
van achter uit de zaal nog 9 fraai uitgedoste trommelaars. Ook zij banen
zich een weg door het publiek naar het podium. Met z'n tienen beginnen ze
aan een concert dat ik niet meer snel zal vergeten.
De trommels zijn + 90 cm- groot en hebben een diameter van 30 a 40 cm. Met
een riem hangen ze over hun schouder. Eén hand houdt de trommel vast en met
de andere hand waarin ze een stok met een krom uiteinde vasthouden, slaan ze
op de trommels.
Wat een "geweld", wat een ritme, wat een lust voor oog en oor. En dan die
glimlach die er steeds is.
Het blijken ware acrobaten te zijn.
Heel handig verschuiven ze de trommels van links naar rechts, van hun buik
naar hun rug, één been omhoog en ondertussen blijft één hand op de trommels
beuken.
Ongelofelijk hoe snel alles gaat. Niemand die ook maar één keer verkeerd op
de trommel heeft geslagen (in dat geval: arme vingers of hand). Ik sta
helemaal vooraan, maar soms kunnen mijn ogen het allemaal niet volgen. Als
je dat zélf wil kun je helemaal in deze muziek opgaan. Je komt dan in 'n
soort trance terecht.
Ook ik kwam in 'n soort trance terecht en waande me terug in Afrika.
Enkele jaren geleden bezocht ik tropisch Afrika (Congo en Ruanda). In
authentieke dorpjes met ronde hutten van stro en bananenbladeren heb ik
destijds ook van traditionele Afrikaanse muziek mogen genieten, maar vooral
van hun openheid en gastvrijheid.
Ook mocht ik het genoegen beleven een ontmoeting met heuse berggorilla's te
hebben. Na een urenlange zware wandeling berg op door het regenwoud, waarbij
2 gidsen c.q. bewakers met machetes een paadje vrijkapten voor 6 toeristen,
kwamen we bij een groep berggorilla's.
De leider, silverback genoemd vanwege z'n grijze rug was 2 meter groot. Hij
sprong op 5 meter afstand van mij uit een boom en begon met kracht met beide
handen op z'n borst te kloppen. "Hier ben ik en ik ben de baas" . Gorilla's
zijn vegetariërs en ze zijn niet agressief.
Een wijfjesgorilla was zelfs heel aardig. Ze bleef op enkele meters afstand
van ons zitten. Heel, heel langzaam op onze buik liggend zijn we naar haar
toe gekropen.
Tot mijn grote verbazing en plezier legde ze haar hand boven op mijn hoofd,
friemelde met haar vingers in m'n baard en was ze heel geïnteresseerd in m'n
bril ( = spiegel). Even later zagen we ook nog twee baby~gorilla's in de
bomen.
Enfin tijdens het concert van de Tambours de Ganta kwamen deze herinneringen ook weer bovendrijven. Na een ovationeel applaus en enkele toegiften verdwenen ze van het toneel.
Pauze, even wat drankjes halen want het was warm geworden.
Dit bleek pas de helft te zijn de Rootsnight.
Er stond me nog optreden te wachten van Massa Konaté & l'ensemble Eniko, ook
uit Burkino Fasso, maar veel westelijker (het is een groot land).
De leden van de groep (8 personen) worden "Donsongonin" genoemd ofwel jagers
die de kunst van de jacht en muziek bij hun grootmeesters hebben geleerd.
Massa Konaté, met z'n imponerende stem en intrigerende voorkomen, is zo'n
grootmeester en mag dan als één van de weinigen de tradities van deze muziek
doorgeven.
Hun 13 liederen, met originele instrumenten en in hun eigen taal, gingen
over het dagelijkse leven in het dorp, de jacht, de blijdschap als er een
wild zwijn of antilope was gedood zodat de stam weer wat vlees te eten had.
Ook zij waren zeer fraai uitgedost met o.a. jachttrofeeën zoals hoorns,
botten en haren (van een staart) die alléén zij als jagers mogen dragen. Het
is een eerbetoon aan het overwonnen dier.
Massa Konaté is een persoonlijkheid, daar hoef je z'n taal niet voor te
kunnen verstaan.
In z'n rechterhand had hij een stuk staart, ik denk van een antilope.
Af en toe hield hij die staart boven het hoofd van een van de toeschouwers
en sprak die persoon dan toe.
Ik beleefde het genoegen dat drie keer mee te maken, waarbij ik niet kan
beschrijven wat voor een gevoel er door mijn lichaam ging.
Op 'n gegeven moment plakte een (afrikaanse?) toeschouwer een biljet van f 10,-- op
het (bezwete) voorhoofd van Massa Konaté en ging het podium op om
te dansen.
Iemand anders gooide enkele muntstukken in de opening van de "contrabas" van
een van de muzikanten en ging ook het podium op.
Dit was voor mij het sein om hetzelfde te doen, Ik werp enkele muntstukken
in de "contrabas" en klim het podium op. Geweldig, wat een swingende,
indringende, trance oproepende muziek, die (nog) niet door onze Westerse
beschaving is verziekt.
Direct na afloop heb ik diverse frisdrankjes nodig om mijn vochtvoorraad weer wat op peil te brengen.
Een echte Afrikaanse avond in Zuid~Limburg!
Om nooit meer te vergeten!
Sjaak van Hooff, Provinciaal Preventie Team CAD Sittard
Meer informatie? Stuur een e-mail aan vek@cuci.nl - of meld u aan op de mailing list