21-22 maart
West-Afrika
Na de spraakmakende concerten van Sékouba Bambino Diabaté en Boubacar Traoré afgelopen jaar, is het Stichting wereldmuziek in Limburg opnieuw gelukt om een Afrikaanse superster naar Landgraaf te halen. Op 21 maart stond niemand minder dan Habib Koité en zijn band Bamada uit Mali op het podium in Theater Landgraaf.
Habib Koité & Bamada is op dit moment de meest populaire Malinese band in Afrika en
Europa en wordt in één adem genoemd met giganten als Salif Keita en Mory kante.
Zijn elektrificerende optredens in de afgelopen jaren op alle grote festivals in de Verenigde
Staten en Europa zoals Womad, Sfinks en Dranouter hebben overal een diepe indruk
achtergelaten.
Op het Houston international worldmusic festival in de Verenigde Staten zijn Habib Koité en
zijn band Bamada in 1997 uitgeroepen tot 'winners of the American world music award'.
Zijn in 1995 verschenen CD 'Muso ko' stond in no time in de top van de world music charts. Zijn schitterende nieuwe CD 'Ma Ya' is sinds eind februari uit en stond binnen enekele weken op de eerste plaats van de European World Music Charts van maart '98.
Habib Koité is momenteel bezig aan een zeer uitgebreide promotionnal tour door Afrika en
Europa, met optredens in steden als Cannes, Wenen, Parijs, Brussel, Gent, Oslo, Kopenhagen,
Stockholm en..........Landgraaf.
Koité is al gauw 20 jaar bezig als gitarist, zanger en componist en is afkomstig uit een oude
griotfamilie. Zijn passie voor de muziek erfde hij van zijn grootvader die ngoni speelde, een
traditioneel snaarinstrument.
Als autodidact stapte hij naar het Institut des Arts in Bamako
waar hij al snel de beste van de klas werd en later gitaardocent.
Koité bespeelt zijn pentatonisch gestemde gitaar als een soort harp. Hij is er als het ware mee
vergroeid en koestert ze hoog op zijn borst als een soort baby.
Zijn muziek noemt hij 'danssa', met als hoofdbestanddelen een mix van traditionele
Khassonké ritmes, virtuoos gitaarspel en ongelofelijk percussiewerk op de Senegalese talking
drum, waarin een centrale rol wordt opgeëist door master drummer Baba Sissoko.
Habib Koité & Bamada:
- Habib Koité: guitar, vocals
- Souleymane Ann: drums, callebas, vocals
- Abdoul Wahab Berthé bass guitar, kamale n'goni
- Boubacar Sidibé: guitar, harmonica, vocals
- Baba Sissoko: tamani, n'goni, balafon, caragnan
- één van de beste groepen uit Mali met een talking drummer die je naar adem doet happen.
- een van begin tot eind biologerend optreden waarin Habib Koité & Bamada hun ongelofelijke veelzijdigheid laten horen en zien.
Een documentaire over de muziek van Mali zou de middag openen.
In het interview heeft Benti Banach (journalist van het Limburgs Dagblad en redacteur van New Folk Sound) Kofi Ayivor, Hans Taal en Ted Jaspers over muziek en kultuur ondervraagd. Hans Taal is schrijver en West-Afrika deskundige. Ted Jaspers is naast West-Afika deskundige tevens van het platenlabel Dakar Sound.
Met een percussieworkshop van Kofi Ayivor, die niet alleen voor de deelnemers maar zeker ook voor het publiek zeer interresant was, werd de middag afgesloten. Kofi Ayivor, master drummer uit Ghana is bekend om zijn syncopische stijl en zijn cross-rythms. Hij heeft gespeeld met grote namen zoals Miles Davis, Alexis Korner, Eddy Grant en Jimmy Cliff. Tevens is hij lid geweest van bands als E.T. Mensa en Osibisa. Met zijn nieuwe CD "I'm back" opgenomen in een Amsterdams café is hij bezig met zijn come-back. Zeker de moeite waard.
Dat we een groot artiest in huis zouden krijgen, wisten we natuurlijk al. Hoe groot hij echter zou zijn werd ons steeds duidelijker door de aandacht van diverse radiostations (bijv. Q radio, zie Jeroen Baesjou, 1ste van de fotoreportage), de nr. 1 notering van zijn CD “Ma Ya” in de European World music Charts en de supersnelle uitverkoop van het concert.
Tijdens de Soundcheck, die tijdens het Afrikaans diner plaatsvond, kreeg je nog niet echt een idee van wat er zou gaan gebeuren.
Toen Habib Koité & Bamada echter opkwamen werd iedereen overdonderd door de virtuositeit, de warmte, de ritmes en de professionalieit van begin tot eind.
De gebrachte nummers voor de pauze, het wat rustiger werk, werd met zo’n virtuositeit gebracht dat je er stil van werd. Vooral de nummers “Ma ya” en “Din din wo” werden aangrijpend gebracht vooral door de zeer geconcentreerde Boubacar Sidibé.
“Wassiye” echter werd iets langzamer gebracht terwijl in de snelle versie van de CD dit nummer hit-potentie heeft.
De kamale n’goni en de kalebas werden uitgehaald naast een hele reeks andere authentieke instrumenten die de verwestelijking van de composities ongedaan maakte.
Na de pauze kwamen de snellere nummers aan de beurt die niemand meer kon weerstaan. Via nummers als “Den ko” en “Komine” kwam het tot een zinderende finale met als toegift “Manssa cise” (alleen gitaarspel van Habib), “Cigarette a bana” en “Kunfe ta” waarin de band werd voorgesteld met hoofdrollen voor Habib maar nog meer master drummer Baba Sissoko en zijn Tamani.
Een optreden dat als een swingende droom voorbij ging. Het nadeel hiervan is, dat je je de volgende dag niet meer alles kunt herinneren. Gelukkig maar dat we dit optreden terug kunnen horen in de 3 uur durende special van Q radio op maandag 13 april om 21.00 uur en we kunnen het nog dunnetjes overdoen op 21 juni bij Festival Mundial.
Na het optreden van Habib Koité & Bamada kwam Kofi Ayivor nog even op de bühne om te laten horen wat we zondag te verwachten hadden.
Zondag begon met een muziekdocumentaire die veel verduidelijkte over de muziek van Mali en nu begreep ik meteen de functie van het toegestopte geld van 2 Malinese dames aan Baba en Habib.
Dan kwam er een djembe percussiegroep.
Kofi Ayivor "de vrolijke noot" kreeg zelfs in een serieus interview het publiek op zijn hand. Hans Taal (schrijver) of toch prater, ging over de tijd heen met citaten uit zijn nieuw te verschijnen bundel maar vertelde tevens over de mooie Afrikaanse cultuur en de minder mooie zelf ondergane bureaucratie en corruptie. Kofi wist iedereen te overtuigen dat muziek niet de beredeneren of op te schrijven was maar alleen te voelen. Ted Jaspers (Directeur Dakar sound) is te bescheiden. Hij had niet eens CD's bij zich (het Dakar Sound label haalt zelf muziek uit Afrika en zet deze hier op CD) en het was vrij moeilijk voor Benti Banach (New folk sound) om gewaagde antwoorden te ontfutselen.
Hierna heeft Kofi een hele leuke percussieworkshop gegeven waarbij iedereen terug moest naar de koebel. Ongelofelijk, ik wist niet dat je zoveel verschillende ritmes tot een totaalritme kon toveren waarbij met alleen maar koebellen zelfs blaasinstrumenten hoorbaar lijken. Later op de djembe's werd het een groot ritmisch feest. Daarna moest Kofi nog even zelf, en beter als zaterdag toen hij meteen na Habib het podium op snelde. In een interview voor radio zuid hoorde ik hem nog vertellen: “Als er maar een velletje bovenop zit, kan ik het bespelen.” En dat is nou exact de omschrijving van Master Drummer.
Een vermoeiend maar zeer bevredigend “Africa in the picture”-weekend.
René Vek
Niet mee eens? Laat het mij horen. Ik plaats andere meningen graag op deze pagina erbij.
Meer informatie? Stuur een e-mail aan vek@cuci.nl - of meld u aan op de mailing list