[Dat moet me toch even] van ’t hart

Het is weer zomer geworden; de eerste provincies in ons land zijn al vrij en voor ons is het dan traditioneel tijd om “het net op te halen” oftewel alle zaken en zaakjes die op het kantoor bij iedereen nog op de lijst “af te handelen” staan worden aangepakt, omdat we toch graag met een schone lei na onze vakantie weer willen beginnen.

Laat ik u een paar van mijn “visjes” uit het net laten zien: we zijn druk bezig met de voorbereiding van de Algemene Vergadering van eind september; op dit moment betekent het dat we de verschillende bondsgroepen aan het bewegen zijn om hun actieprogramma voor het komende jaar samen te stellen; houden we ons bezig met de voorbereiding van de wijziging van de statuten (denkt u aan de naamswijziging en enkele andere kleinere) en is inmiddels het voorbereidingstraject voor het 60-jarig bestaan van onze bond gestart: september 2004 is het zover en dat betekent dat je nu al plannen moet maken: er wordt gedacht aan een speciale huldiging van onze 60-jarige jubilarissen; we studeren op de totstandkoming van een gedenkboek; er wordt over een feestavond gedacht; kortom, werk genoeg aan de winkel.

Verder ben ik druk bezig met enkele acties die voortkomen uit de samenwerking met AXA, waarover we u in het begin van dit jaar verteld hebben. De gesprekken met een 4-tal kleinere en grotere bedrijven over een eigen CAO zijn in volle gang en het aardige hieraan is dat je van de meest onverwachte kanten mensen en bedrijven ontmoet: zo meldden zich aan onze tafel al grootwinkelbedrijven, alternatieve gezondheidszorgbeoefenaren, veteranen, een museum, maar ook industriebedrijven. Niet alles gaat door; niet alles is goed voor ons, maar verfrissend is het soms wel om eens uit heel andere hoeken dan waar onze bond normaal de leden vandaan krijgt, mensen te ontmoeten.

Een lijstje dat ik waarschijnlijk zeker níet af krijg voor de vakantie, is mijn klantenlijst: de mensen die ik op het spreekuur krijg. Iedere spreekuurdag brengt nieuwe vragen, soms problemen. Alle individuele belangenbehartigers, dus ik ook, lopen altijd tegen het fenomeen `te weinig tijd’ aan.

Als je moet bellen met UWV’s, gemeentes, verzekeraars en noem het maar op, dan ben je al veel van je tijd kwijt met wachten:

“Šer zijn nog 8 wachtenden voor uŠ”; “Šmijnheer die en die is in een vergadering, kan hij u terugbellen?Š” ; “Šal onze medewerkers zijn in gesprek, wij raden u aan om op een ander tijdstip terug te bellenŠ”, enfin: als u het zelf probeert, dan weet u wat ik bedoel. Ik zal dus moeten accepteren, dat ik dat lijstje na de vakantie als eerste weer terug zal zien.

Natuurlijk is ook het werk wat we voor de zusterbond, Vakbond ABC, moeten doen, er nog: dat varieert van overleg met de kaderleden tot telefoontjes aan politici, van het bezoeken van een congres tot schrijven van columns als deze. Ook dit is hartstikke leuk en boeiend werk.

Als ik het bovenstaande eigenlijk overlees, wordt bevestigd wat ik natuurlijk wel weet: ik heb een geweldig mooie baan!

En zo word ik al schrijvende eigenlijk vrolijk (ik was het even niet omdat ons computernetwerk er vanmorgen uitligt en dit typen is het enige dat ik nu kan!), dus wat wil ik nog meer?

Één ding: u allen een heel goede vakantie wensen!

Tot de volgende keer!